بایگانی دسته ی حوزه نشر

کتاب‌های فراگیری فعال نجوم، کیهان‌شناسی نوین (لیدل) که ویرایش جدید آن بعد از اهمال کاری ناشر قبلی اعمال و آماده شده، مبانی نجوم که بالاخره به جای دو جلد همانند کتاب اصلی در یک جلد منتشر شد و این کتاب در کنار فراگیری فعال نجوم و اطلس فشرده آسمان از کارهای پرطرفدار با ترجمه‌ی من در نجوم هستند، و همینطور روشهای برداری که بچه های المپیاد و یا موارد مشابه از آن استقبال کرده بودند همگی طی تفاهم و البته انتظار چندین ساله برای فراهم شدن بستری که منتظرش بودم، با نشر رمز به جاپ رسیدند. ادامه مطلب …

ریاضی! به تنهایی حامل وزنی سنگین از خاطرات نه چندان مطلوب بسیاری از دانش آموزان و دانشجویان در دوره‌های تحصیلی‌شان است. خواهی نخواهی، ریاضیات زبان زبانی‌ست که برای درک رفتارهای طبیعت، حساب و کتاب‌های بزرگ و کوچک اقتصادی، و تمام مراوداتمان استفاده می‌کنیم. حتی زمانی که داریم احوال پرسی می‌کنیم یا راجع به موضوعی متفاوت صحبت می‌کنیم، با ریاضیات است که می‌توانیم مراوده صوتی و الکترونیک و غیره، در بستر فیزیک توجیه کنیم.

عکس از والنتین دیته

ولی ریاضیات به تنهایی به نظر بسیار خشک می‌رسد. به تنهایی گویا حرفی برای گفتن ندارد.  شاید به نظر به دردی نمی‌خورد. ولی اینگونه نیست! حتی ریاضیات هم به تنهایی می‌توانید برای اهالی معدودش، دنیایی جذاب باشد. رشته‌های جدیدی به نام ریاضی-فیزیک هم هستند که درک ریاضیدانها را از فیزیک بیشتر کرده‌اند. اینجاست که ریاضیدانان درست مانند که فیزیکی‌ها که باید ریاضی بدانند تا در فیزیک به پژوهش ادامه دهند، فیزیک بدانند. ولی نه آنقدر که فیزیکی‌ها مجبورند ریاضیات بدانند. در تاریخ علم اگر دقت کنید، تأثیرگذارترین ریاضیدان‌ها دقیقاً کسانی بوده‌اند که فیزیک و نجوم و گاهی رشته‌های دیگر می‌دانستند. از تعامل فیزیک و ریاضیات همان بس که تعدادی از مفاهیم ریاضیاتی از فیزیک وارد ریاضیات شده‌اند و قبلاً وجود خارجی نداشته‌اند؛ چراکه نیاز به زبان دیگری برای بیان پدیده‌ها بوده. ادامه مطلب …

 پیش درآمدی بر معرفی چند کتاب

شاید بتوانم با این جمله شروع کنم: برای محیط علمی راکد و مسمومی چون محیط علمی ایران، خلق انگیزه همتی بس عظیم می‌طلبد. کسی که عاشق کارش و مطالعاتش باشد، عاشق یادگیری باشد و سدهای بسیاری را هرچند با تحمل مسائل بسیاری از جمله مشکلات بزرگ اقتصادی که گریبانگیر جامعۀ علمی و دانشگاهی ماست، باید از پیش رو بردارد. طی سال‌های متوالی تجربۀ شخصی من حداقل به من نشان داده:

محیط علمی آلوده به پول، که البته به طور مجرد دستاورد و نتیجۀ زحمت ولو زحمت روانی و کلامی یک دلال باشد، می‌تواند لذت بخش باشد و کسی منکر ارزش رفاه اقتصادی نیست. در کار علمی نیز شما در یک انباری با مخ نمی‌توانید فرمول روی دیوار نقش کنید و در نهایت به یک کشف بزرگ برسید در حالی که دنیای امروز، ایجاب نمی‌کند حتی یک لحظه دست از فکر به وضعیت مالی بردارید. پس باید تأمین باشید.

از پول که بگذریم به بی اخلاقی تاریخی خودمان می‌رسیم: طمع و حسادت که همواره در طول تاریخ بلاهای مختلفی سر همین دو بر سرمان آمده. محیط به ظاهر علمی ما هم چیزی فراتر از این دو نیست. بسیاری، اگر نه بخواهم همه با یک نگاه داوری کنم، درگیر موقعیت‌یابی برای درآمد بالاتر در دانشگاه‌ها هستند. پس نیاز به چند چیز دارند که مهم‌ترینشان در چشم بودن است. این در چشم بودن با تولید علمی حاصل نمی‌شود. کما اینکه درصد قابل توجه مقالاتی که از ایران منتشر می‌شود، ارزش علمی به معنای رهیافت جدید در خود ندارند. چیزی جز پدیده‌شناسی جزیی نیستند. (پدیده شناسی: برازش داده‌های تجربی و نظریه). ادامه مطلب …