نوشته‌ها

رياضيات مي‌خوانيم چون زيباست، ظريف و دقيق است، و توان الگوسازي براي بافت عالمي که در آن زندگي مي‌کنيم دارد. گاهي از طريق طرح‌هاي موزاييکي به هنر مي‌رسد. طرح‌هاي موزاييکي، موزاييک‌هاي بي فاصله اي هستند که شکل‌هايي را مي‌سازند؛ نسبت‌ها، ثابت‌ها و الگوهايي دارند که در سرتاسر معماري تکرار مي‌شوند و خودشان را زير ميکروسکوپ‌ها و پرتوها در هر کندوي عسل و گل آفتابگرداني نشان مي‌دهند. هر جايي را در نظر بگيريد، از هندسه، فيزيک، احتمال، آمار، و حتي ژئومورفولوژي و نظريه‌ي آشوب، عدد پي را پيدا مي‌کنيد که در گوشه طرح‌شان همچون فسيل‌هاي صدف‌هاي شيپوري ديده مي‌شود. ادامه مطلب

از دوران باستان مردم هندسه را مطالعه مي‌کردند: نقاط، خطوط، شکل‌ها و حجم‌ها.

از مولکول‌هاي ريز در بدن تا جت‌ها در آسمان، جهان پُر است از اشياء که هرکدام شکل و شمايل خودشان دارند. هندسه حوزه‌اي از رياضيات است که به درک بيشترِ خطوط، زوايا، سطوح و حجم‌ها در عالم اشياء و ايده‌هاي ما کمک مي‌کند. همه چيز از نقاط شروع مي‌شود. يک نقطه، منطقه‌اي نقطه‌اي و دقيق در فضاست. مکانش آنقدر مشخص است که اندازه ندارد. در عوض با مکانش تعريف مي‌شود. ادامه مطلب